Zobacz także:

• Jak zhakowa 125,00 zł, (10,00 zł -92%)
• Windows Media Center. Domowe centrum rozrywki 66,67 zł, (8,00 zł -88%)
• Ruby on Rails. Ćwiczenia 18,75 zł, (3,00 zł -84%)
• Efekt piaskownicy. Jak szefować żeby roboty nie zabrały ci roboty 59,50 zł, (11,90 zł -80%)
• Przywództwo w świecie VUCA. Jak być skutecznym liderem w niepewnym środowisku 58,64 zł, (12,90 zł -78%)

Spis treści

Efektywny Python. 125 sposobów na lepszy kod. Wydanie III -- spis treści

Wprowadzenie

Podziękowania

O autorze

Rozdział 1. Programowanie zgodne z duchem Pythona

• Sposób 1. Ustalenie używanej wersji Pythona
• Sposób 2. Stosuj styl PEP 8
• Sposób 3. Nigdy nie oczekuj, że Python wykryje błędy podczas kompilacji
• Sposób 4. Decyduj się na funkcje pomocnicze zamiast na skomplikowane wyrażenia
• Sposób 5. Zamiast indeksowania wybieraj rozpakowanie wielu operacji przypisania
• Sposób 6. Krotkę jednoelementową zawsze umieszczaj w nawiasie
• Sposób 7. W prostej logice osadzonej używaj wyrażeń warunkowych
• Sposób 8. Unikaj powtórzeń w wyrażeniach przypisania
• Sposób 9. Stosuj polecenie match w celu destrukturyzacji kontroli przepływu, ale unikaj go, gdy wystarczające będzie polecenie if

Rozdział 2. Ciągi tekstowe i wycinki

• Sposób 10. Różnice między typami bytes i str
• Sposób 11. Wybieraj interpolowane ciągi tekstowe f zamiast ciągów tekstowych formatowania w stylu C i funkcji str.format()
• Sposób 12. Różnice między wywołaniami repr i str podczas wyświetlania obiektów
• Sposób 13. Wybieraj jawną konkatenację ciągu tekstowego zamiast niejawnej, zwłaszcza w przypadku listy
• Sposób 14. Umiejętnie podziel sekwencje
• Sposób 15. Unikaj użycia indeksów początek, koniec i wartości kroku w pojedynczej operacji podziału
• Sposób 16. Wybieraj rozpakowanie typu catch-all zamiast tworzenia wycinków

Rozdział 3. Pętle i iteratory

• Sposób 17. Preferuj użycie funkcji enumerate() zamiast range()
• Sposób 18. Używaj funkcji zip() do równoczesnego przetwarzania iteratorów
• Sposób 19. Unikaj bloków else po pętlach for i while
• Sposób 20. Nigdy nie używaj zmiennych pętli for po zakończeniu jej działania
• Sposób 21. Podczas iteracji przez argumenty zachowuj postawę defensywną
• Sposób 22. Nigdy nie modyfikuj kontenerów podczas iteracji przez nie, lecz skorzystaj z kopii lub pamięci podręcznej
• Sposób 23. Przekazuj iteratory do wywołań any() i all() w celu skrócenia logiki
• Sposób 24. Rozważ stosowanie modułu itertools w pracy z iteratorami i generatorami

Rozdział 4. Słowniki

• Sposób 25. Zachowaj ostrożność, gdy polegasz na kolejności wstawiania elementów do obiektu typu dict
• Sposób 26. Podczas obsługi brakujących kluczy słownika wybieraj funkcję get() zamiast operatora in i wyjątku KeyError
• Sposób 27. Podczas obsługi brakujących elementów w wewnętrznym stanie wybieraj typ defaultdict zamiast metody setdefault()
• Sposób 28. Wykorzystaj metodę __missing__() do tworzenia wartości domyślnych w zależności od klucza
• Sposób 29. Twórz klasy, zamiast zagnieżdżać wiele poziomów słowników, list i krotek

Rozdział 5. Funkcje

• Sposób 30. Ustal, kiedy argumenty funkcji mogą być zmienione
• Sposób 31. Zwróć obiekt, gdy funkcja ma rozpakować więcej niż trzy zmienne
• Sposób 32. Preferuj wyjątki zamiast zwrotu wartości None
• Sposób 33. Zobacz, jak domknięcia współdziałają z zakresem zmiennej
• Sposób 34. Zmniejszenie wizualnego zagmatwania za pomocą zmiennej liczby argumentów pozycyjnych
• Sposób 35. Zdefiniowanie zachowania opcjonalnego za pomocą argumentów w postaci słów kluczowych
• Sposób 36. Użycie None i docstring w celu dynamicznego określenia argumentów domyślnych
• Sposób 37. Wymuszaj czytelność kodu za pomocą argumentów w postaci słów kluczowych i argumentów jedynie pozycyjnych
• Sposób 38. Dekoratory funkcji definiuj za pomocą functools.wraps
• Sposób 39. Podczas łączenia funkcji preferuj functools.partial zamiast wyrażeń lambda

Rozdział 6. Konstrukcje składane i generatory

• Sposób 40. Używaj list składanych zamiast funkcji map() i filter()
• Sposób 41. Unikaj więcej niż dwóch wyrażeń na liście składanej
• Sposób 42. Stosuj wyrażenia przypisania, aby unikać powielania zadań w konstrukcjach składanych
• Sposób 43. Rozważ użycie generatorów, zamiast zwracać listy
• Sposób 44. Rozważ użycie generatora wyrażeń dla dużych list składanych
• Sposób 45. Twórz wiele generatorów za pomocą wyrażenia yield from
• Sposób 46. Iteratory przekazuj generatorom jako argumenty zamiast za pomocą metody send()
• Sposób 47. Przejścia między stanami obsługuj za pomocą klasy, zamiast używać metody throw()

Rozdział 7. Klasy i interfejsy

• Sposób 48. Dla prostych interfejsów akceptuj funkcje zamiast klas
• Sposób 49. Wybieraj zorientowany obiektowo polimorfizm zamiast funkcji z wywołaniami isinstance()
• Sposób 50. W stylu programowania funkcyjnego używaj functools.singledispatch zamiast polimorfizmu zorientowanego obiektowo
• Sposób 51. Używaj typu dataclasses zamiast lekkich klas
• Sposób 52. Użycie polimorfizmu @classmethod w celu ogólnego tworzenia obiektów
• Sposób 53. Inicjalizacja klasy nadrzędnej za pomocą wywołania super()
• Sposób 54. Rozważ łączenie funkcjonalności za pomocą klas domieszek
• Sposób 55. Preferuj atrybuty publiczne zamiast prywatnych
• Sposób 56. Wybieraj moduł dataclasses, zamiast tworzyć niemodyfikowalne obiekty
• Sposób 57. Stosuj dziedziczenie po collections.abc w kontenerach typów niestandardowych

Rozdział 8. Metaklasy i atrybuty

• Sposób 58. Używaj zwykłych atrybutów zamiast metod typu getter i setter
• Sposób 59. Rozważ użycie @property zamiast refaktoryzacji atrybutów
• Sposób 60. Stosuj deskryptory, aby wielokrotnie wykorzystywać metody udekorowane przez @property
• Sposób 61. Używaj metod __getattr__(), __getattribute__() i __setattr__() dla opóźnionych atrybutów
• Sposób 62. Sprawdzaj podklasy za pomocą __init_subclass__
• Sposób 63. Rejestruj istniejące klasy za pomocą __init_subclass__()
• Sposób 64. Adnotacje atrybutów klas dodawaj za pomocą metody __set_name__()
• Sposób 65. Przemyśl kolejność definicji klasy, aby zdefiniować powiązania między atrybutami
• Sposób 66. Dla złożonych rozszerzeń klas wybieraj dekoratory klas zamiast metaklas

Rozdział 9. Współbieżność i równoległość

• Sposób 67. Używaj modułu subprocess do zarządzania procesami potomnymi
• Sposób 68. Użycie wątków dla operacji blokujących wejście-wyjście, unikanie równoległości
• Sposób 69. Używaj klasy Lock, aby unikać stanu wyścigu w wątkach
• Sposób 70. Używaj klasy Queue do koordynacji pracy między wątkami
• Sposób 71. Naucz się rozpoznawać, kiedy współbieżność jest niezbędna
• Sposób 72. Unikaj tworzenia nowych egzemplarzy Thread na żądanie fan-out
• Sposób 73. Pamiętaj, że stosowanie Queue do obsługi współbieżności wymaga refaktoringu
• Sposób 74. Rozważ użycie klasy ThreadPoolExecutor, gdy wątki są potrzebne do zapewnienia współbieżności
• Sposób 75. Zapewnij wysoką współbieżność operacji wejścia-wyjścia dzięki użyciu współprogramów
• Sposób 76. Naucz się przekazywać do asyncio wątkowane operacje wejścia-wyjścia
• Sposób 77. Połączenie wątków i współprogramów w celu ułatwienia konwersji na wersję stosującą asyncio
• Sposób 78. Maksymalizuj responsywność przez unikanie blokującej pętli zdarzeń asyncio
• Sposób 79. Rozważ użycie concurrent.futures(), aby otrzymać prawdziwą równoległość

Rozdział 10. Niezawodność

• Sposób 80. Wykorzystuj zalety wszystkich bloków w konstrukcji try-except-else-finally
• Sposób 81. Używaj polecenia assert dla wewnętrznych założeń i raise w przypadku niespełnionych oczekiwań
• Sposób 82. Rozważ użycie poleceń contextlib i with w celu uzyskania wielokrotnego użycia konstrukcji try-finally
• Sposób 83. Zawsze staraj się maksymalnie skracać blok try
• Sposób 84. Uważaj na znikające zmienne wyjątku
• Sposób 85. Uważaj podczas przechwytywania klasy Exception
• Sposób 86. Poznaj różnicę między klasami Exception i BaseException
• Sposób 87. Używaj modułu traceback w celu dostarczania dokładniejszych informacji o wyjątkach
• Sposób 88. Rozważ jawne łączenie wyjątków, aby otrzymać przejrzyste stosy wywołań
• Sposób 89. Zawsze przekazuj zasoby do generatorów i nakazuj komponentom wywołującym przeprowadzanie operacji porządkowych
• Sposób 90. Nigdy nie przypisuj wartości False zmiennej __debug__
• Sposób 91. Unikaj wywołań exec() i eval(), o ile nie tworzysz narzędzia programistycznego

Rozdział 11. Wydajność

• Sposób 92. Przed optymalizacją przeprowadzaj profilowanie
• Sposób 93. Wydajność działania kodu o znaczeniu krytycznym optymalizuj za pomocą testów wydajności modułu timeit
• Sposób 94. Dostrzegaj, kiedy i jak zastąpić Pythona innym językiem programowania
• Sposób 95. Rozważ użycie modułu ctypes w celu sprawnej integracji z bibliotekami natywnymi
• Sposób 96. Rozważ użycie modułów rozszerzeń, aby zmaksymalizować wydajność działania i ergonomię
• Sposób 97. Aby skrócić czas uruchamiania programu, korzystaj ze wstępnie skompilowanego kodu bajtowego i buforowania systemu plików
• Sposób 98. Stosuj wczytywanie modułów z opóźnieniem i importowanie dynamiczne, aby skrócić czas uruchamiania programu
• Sposób 99. Rozważ użycie typów memoryview i bytearray, gdy podczas pracy z typem bytes stosujesz tzw. kopiowanie zero

Rozdział 12. Algorytmy i struktury danych

• Sposób 100. Używaj parametru key podczas sortowania według skomplikowanych kryteriów
• Sposób 101. Poznaj różnice między metodami sort() i sorted()
• Sposób 102. Podczas wyszukiwania danych w sortowanych sekwencjach stosuj moduł bisect
• Sposób 103. Wybieraj typ deque podczas tworzenia kolejek typu producent - konsument
• Sposób 104. Przekonaj się, jak używać heapq w kolejce priorytetowej
• Sposób 105. Podczas obsługi czasu lokalnego używaj modułu datetime zamiast time
• Sposób 106. Gdy ważna jest precyzja, używaj modułu decimal
• Sposób 107. Niezawodne użycie pickle wraz z copyreg

Rozdział 13. Testowanie i debugowanie

• Sposób 108. W podklasach klasy TestCase sprawdzaj powiązane ze sobą zachowanie
• Sposób 109. Wybieraj testy integracyjne zamiast testów jednostkowych
• Sposób 110. Izoluj testy od siebie za pomocą metod setUp(), tearDown(), setUpModule() i tearDownModule()
• Sposób 111. Podczas testowania kodu zawierającego skomplikowane zależności korzystaj z imitacji
• Sposób 112. Hermetyzuj zależności, aby ułatwić tworzenie imitacji i testowanie
• Sposób 113. Używaj metody assertAlmostEqual() do kontrolowania precyzji w testach liczb zmiennoprzecinkowych
• Sposób 114. Rozważ interaktywne usuwanie błędów za pomocą pdb
• Sposób 115. Stosuj moduł tracemalloc, aby poznać sposób użycia pamięci i wykryć jej wycieki

Rozdział 14. Współpraca

• Sposób 116. Kiedy szukać modułów opracowanych przez społeczność?
• Sposób 117. Używaj środowisk wirtualnych dla odizolowanych i powtarzalnych zależności
• Sposób 118. Dla każdej funkcji, klasy i modułu utwórz docstring
• Sposób 119. Używaj pakietów do organizacji modułów i dostarczania stabilnych API
• Sposób 120. Rozważ użycie kodu o zasięgu modułu w celu konfiguracji środowiska wdrożenia
• Sposób 121. Zdefiniuj główny wyjątek Exception w celu odizolowania komponentu wywołującego od API
• Sposób 122. Zobacz, jak przerwać krąg zależności
• Sposób 123. Rozważ użycie modułu warnings podczas refaktoryzacji i migracji kodu
• Sposób 124. Rozważ stosowanie analizy statycznej za pomocą modułu typing w celu usuwania błędów
• Sposób 125. Podczas tworzenia paczek programów w Pythonie wybieraj projekty otwartoźródłowe zamiast modułów zipimport i zipapp